Zmanierowany przez Cortázara




Codziennie zaglądam na facebookowy profil Piotra Ibrahima Kalwasa. Z kronikarskim pietyzmem wspomina i napomina. Udostępnia daty premier ważnych książek, płyt. Pamięta, kto kiedy się urodził, a kto odszedł w zapomnienie.
Ale to przecież tylko pewnego rodzaju zabawa. Gość „Siódemki 7. Holdena” jest dla mnie przede wszystkim świetnym reportażystą. Jego opisy – zwłaszcza Egiptu – do dzisiaj robią na mnie wrażenie. Kalwas to także powieściopisarz i niespokojna dusza. Człowiek, którego drażni homofobia, nietolerancja i buta.
O książce „Archipelag islam. CZAS KORANU, CZAS ZMIANY”, która jest zapisem jego rozmowy z Jakubem Winiarskim, pisałem na blogu tak: Ta książka to według mnie „krytycyzm oświecony”. Bo debata nie stawia nikogo pod murem, ale pokazuje, że za (tym) murem jest droga aż po horyzont. Warto wędrować, warto dyskutować, warto szukać (nowych) odpowiedzi. Warto przede wszystkim słuchać i wciąż pytać.
Ogromne wrażenie zrobiło na mnie zacytowanie przez Kalwasa kairskiego taksówkarza, który mówi, że „Demokracja jest dla mądrych narodów, a my, Arabowie, takimi jeszcze nie jesteśmy”. A na to Winiarski przywołuje wypowiedź kobiety z Bahrajnu: „Oczywiście, problemem jest to, że szyici i sunnici nie są w stanie się uspokoić, ale w końcu im przejdzie, będzie musiało, i w takich krajach jak Bahrajn, a także innych arabskich, będzie demokracja”. 
Zapraszam na spotkanie z Piotrem Ibrahimem Kalwasem.


1/ Trzy Pańskie święte książki?
Tułacze” Williama Henry’ego Gilesa Kingstona, XIX-wiecznego angielskiego pisarza, w Polsce praktycznie nieznanego. To opowieść o uciekinierach ukrywających się przed inkwizycją w dżunglach Orinoko i na wyspie Trinidad. Książka dzieciństwa, która niesłychanie mocno wpłynęła na moją psychikę. Do dzisiaj śni mi się po nocach.
Gra w klasy” Julio Cortázara, absolutny szok i przełom w moim życiu duchowym. Pierwsza tzw. poważna (bardzo poważna!) lektura. Miałem 17–18 lat, kiedy ją przeczytałem. Zmanierowała mnie na całe życie 😊 To ona skierowała mnie w stronę jazzu i muzyki współczesnej.
Buszujący w zbożu” J.R. Salingera. Książka tajemnica. Mistyczna, pełna krwi, przemocy, cierpienia, pulsująca dalekimi odgłosami wojny, przesycona krzykami cierpiących i umierających żołnierzy. Pulsująca miłością i szaleństwem. Nie mogę o niej pisać, bo nie wiem, co mam napisać. Wszystko, co o niej napiszę, zdaje mi się błahe i głupie. Kocham ją i całego Salingera.
2/ Gdy myślę o poezji, to wiem, że…
Edward Stachura nigdy nie umarł.
3/ Czy tłumacz jest współautorem książki, czy tylko kopistą?
Nie wiem. Na pewno nie tylko kopistą, ale jeślibym napisał, że współautorem, to wielu autorów by się żachnęło z oburzenia. Dla mnie dobry tłumacz to diament.
4/ Najlepsze polskie wydawnictwo?
Nie wiem, które wskazać, jest ich kilka–kilkanaście. Doskonałe było Słowo/obraz terytoria. Czarne wydaje znakomitą literaturę. Uwielbiam też książki wydawnictwa Austeria.
5/ Czyta Pan kryminały?
Bardzo rzadko. To nie jest mój ulubiony gatunek literacki.
6/ Polska literatura jest w kryzysie?
Nie mam pojęcia. Mało się interesuję tym, co się dzieje na dzisiejszej scenie polskiego pisarstwa. Ze współczesnych uwielbiam książki Jana Tomkowskiego. Mało kto go zna, to nie jest gwiazda, to jest po prostu wspaniała literatura.

7/ Czyta Pan recenzje?
Rzadko. Ale częściej niż kryminały. Proszę mi wierzyć, czasem nawet nie czytam dokładnie recenzji swoich książek. Przebiegam wzrokiem.

@Piotr Ibrahim Kalwas
Piotr Ibrahim Kalwas (ur. 1963) – polski powieściopisarz, dziennikarz.
W swojej twórczości literackiej zajmuje się głównie Egiptem, gdzie mieszkał od 2008 roku w Aleksandrii i gdzie przebywał w czasie rewolucji. Publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Polityce” i „Voyage”. Pochodzi z Warszawy, z Powiśla. Był jednym ze scenarzystów „Świata według Kiepskich”. W 2000 przeszedł na islam. Dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”. Jest autorem lub współautorem następujących książek:
  • Salam, 2003
  • Czas, 2005 – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2006
  • Drzwi, 2006
  • Rasa mystica: traktat około Indii, 2008
  • Dom, 2010
  • Tarika, 2012
  • Międzyrzecz, 2013
  • Egipt: haram halal, 2015 (reportaż) – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2016
  • Archipelag Islam, 2018

Zdjęcie: www.polityka.pl

popularne