Zmanierowany przez Cortázara
Codziennie
zaglądam na facebookowy profil Piotra Ibrahima Kalwasa. Z
kronikarskim pietyzmem wspomina i napomina. Udostępnia daty premier
ważnych książek, płyt. Pamięta, kto kiedy się urodził, a kto
odszedł w zapomnienie.
Ale
to przecież tylko pewnego rodzaju zabawa. Gość „Siódemki 7.
Holdena” jest dla mnie przede wszystkim świetnym reportażystą.
Jego opisy – zwłaszcza Egiptu – do dzisiaj robią na mnie
wrażenie. Kalwas to także powieściopisarz i niespokojna dusza.
Człowiek, którego drażni homofobia, nietolerancja i buta.
O
książce „Archipelag
islam. CZAS KORANU, CZAS ZMIANY”, która jest zapisem jego rozmowy
z Jakubem Winiarskim, pisałem na blogu tak: Ta
książka to według mnie „krytycyzm oświecony”. Bo debata nie
stawia nikogo pod murem, ale pokazuje, że za (tym) murem jest droga
aż po horyzont. Warto wędrować, warto dyskutować, warto szukać
(nowych) odpowiedzi. Warto przede wszystkim słuchać i wciąż
pytać.
Ogromne wrażenie zrobiło na mnie zacytowanie przez Kalwasa kairskiego taksówkarza, który mówi, że „Demokracja jest dla mądrych narodów, a my, Arabowie, takimi jeszcze nie jesteśmy”. A na to Winiarski przywołuje wypowiedź kobiety z Bahrajnu: „Oczywiście, problemem jest to, że szyici i sunnici nie są w stanie się uspokoić, ale w końcu im przejdzie, będzie musiało, i w takich krajach jak Bahrajn, a także innych arabskich, będzie demokracja”.
Ogromne wrażenie zrobiło na mnie zacytowanie przez Kalwasa kairskiego taksówkarza, który mówi, że „Demokracja jest dla mądrych narodów, a my, Arabowie, takimi jeszcze nie jesteśmy”. A na to Winiarski przywołuje wypowiedź kobiety z Bahrajnu: „Oczywiście, problemem jest to, że szyici i sunnici nie są w stanie się uspokoić, ale w końcu im przejdzie, będzie musiało, i w takich krajach jak Bahrajn, a także innych arabskich, będzie demokracja”.
Zapraszam
na spotkanie z Piotrem Ibrahimem Kalwasem.
1/
Trzy Pańskie święte książki?
„Tułacze”
Williama Henry’ego Gilesa Kingstona, XIX-wiecznego angielskiego
pisarza, w Polsce praktycznie nieznanego. To opowieść o
uciekinierach ukrywających się przed inkwizycją w dżunglach
Orinoko i na wyspie Trinidad. Książka dzieciństwa, która
niesłychanie mocno wpłynęła na moją psychikę. Do dzisiaj śni
mi się po nocach.
„Gra
w klasy” Julio Cortázara,
absolutny szok i przełom w moim życiu duchowym. Pierwsza tzw.
poważna (bardzo poważna!) lektura. Miałem 17–18 lat, kiedy ją
przeczytałem. Zmanierowała mnie na całe życie 😊
To ona skierowała mnie w stronę jazzu i muzyki współczesnej.
„Buszujący
w zbożu” J.R. Salingera. Książka tajemnica. Mistyczna, pełna
krwi, przemocy, cierpienia, pulsująca dalekimi odgłosami wojny,
przesycona krzykami cierpiących i umierających żołnierzy.
Pulsująca miłością i szaleństwem. Nie mogę o niej pisać, bo
nie wiem, co mam napisać. Wszystko, co o niej napiszę, zdaje mi się
błahe i głupie. Kocham ją i całego Salingera.
2/
Gdy myślę o poezji, to wiem, że…
Edward
Stachura nigdy nie umarł.
3/
Czy tłumacz jest współautorem książki, czy tylko kopistą?
Nie
wiem. Na pewno nie tylko kopistą, ale jeślibym napisał, że
współautorem, to wielu autorów by się żachnęło z oburzenia.
Dla mnie dobry tłumacz to diament.
4/
Najlepsze polskie wydawnictwo?
Nie
wiem, które wskazać, jest ich kilka–kilkanaście. Doskonałe było
Słowo/obraz terytoria. Czarne wydaje znakomitą literaturę.
Uwielbiam też książki wydawnictwa Austeria.
5/
Czyta Pan kryminały?
Bardzo
rzadko. To nie jest mój ulubiony gatunek literacki.
6/
Polska literatura jest w kryzysie?
Nie
mam pojęcia. Mało się interesuję tym, co się dzieje na
dzisiejszej scenie polskiego pisarstwa. Ze współczesnych uwielbiam
książki Jana Tomkowskiego. Mało kto go zna, to nie jest gwiazda,
to jest po prostu wspaniała literatura.
7/
Czyta Pan recenzje?
Rzadko.
Ale częściej niż kryminały. Proszę mi wierzyć, czasem nawet nie
czytam dokładnie recenzji swoich książek. Przebiegam wzrokiem.
@Piotr
Ibrahim Kalwas
Piotr
Ibrahim Kalwas (ur. 1963) –
polski powieściopisarz, dziennikarz.W swojej twórczości literackiej zajmuje się głównie Egiptem, gdzie mieszkał od 2008 roku w Aleksandrii i gdzie przebywał w czasie rewolucji. Publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Polityce” i „Voyage”. Pochodzi z Warszawy, z Powiśla. Był jednym ze scenarzystów „Świata według Kiepskich”. W 2000 przeszedł na islam. Dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”. Jest autorem lub współautorem następujących książek:
- Salam, 2003
- Czas, 2005 – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2006
- Drzwi, 2006
- Rasa mystica: traktat około Indii, 2008
- Dom, 2010
- Tarika, 2012
- Międzyrzecz, 2013
- Egipt: haram halal, 2015 (reportaż) – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2016
- Archipelag Islam, 2018
Zdjęcie:
www.polityka.pl